AhiskaLi FORUM

Объявление

Последние темы Форума

Информация о пользователе

Привет, Гость! Войдите или зарегистрируйтесь.


Вы здесь » AhiskaLi FORUM » Medeniyet » Nasreddin Hoca


Nasreddin Hoca

Сообщений 1 страница 4 из 4

1

Nasreddin Hodja

Nasreddin Hoca was born in 1208 in Hortu village near town Sivrihisar (near Afyon) in the west part of Central Anatolia. He moved in 1237 to Aksehir town to study under notably scholars of the time as Seyid Mahmud Hayrani and Seyid Haci Ibrahim. He served as Kadi, Muslim judge, from time to time till 1284 which is the date of his death.

Nasreddin Hoca was a philosopher, wise, witty man with a good sense of humor. His stories have been told almost everywhere in the world, spread among the tribes of Turkic World and into Persian, Arabian, African and along the Silk Road to China and India cultures, later also to Europe. Of course, all these stories currently attributed to the Hoca for about 700 years haven't originated from him. Most of them are the product of collective Humor of not only Turks but also other folks in the World.

Nasreddin Hodja, or Hoca which means teacher in Turkish ("c" is pronounced in Turkish like "dj" or like "J" in "John" in English), is known as with different names in the world. Some examples; Turks say "Nasreddin Hoca;" Kazakhs, "Koja Nasreddin;" Greeks, "Hoja Nasreddin;" Azerbaijanis and Iranians, "Molla or Mulla Nasreddin;" Arabs, "Juha;" and Tajiks, "Mushfiqi". And some spellings of Nasreddin: Nasrudin, Nasr ed-din and Nasr al-din.

The year 1996 was proclaimed "Nasreddin Hoca year" by UNESCO. He is, now in 2004, 796 years old. He signed the humor of the millennium at the top.
Some of Hoca's Jokes
Cutting off the branch you are riding on

One day the Hodja was up a tree cutting fire wood. Somebody passing by, noticed he was busily hacking at the very branch he was riding on.

Be careful, Hodja Effendi! he warned. It is the branch you are riding on that you are trying to cut off. Unless you stop at once, you will certainly come a cropper.

The Hodja didn't bother to answer the man. Busy-bodies were everywhere. Never doing anything useful themselves, they kept telling you what to do, or not to do. While his mind was on this train of thought, down came the Hodja together with the branch he had just managed to severe.

His opinion of the man was immediately reversed. Surely this was a man not to be trifled with. In fact, he might be the wisest man he would ever meet in his life. As soon as he got himself disentangled, he ran after the man, but he was too late, for the man had disappeared.

Probably that was just as well. Because what he had had in mind was to ask the sage to tell him exactly when he was due to die.
Miracle

Joking with Nasreddin Hodja by his friends has never ended. One day, some people of Aksehir teases by asking

-Hodja, it is said that you have an exalted position among Muslim saints. Is it real?
Of course, he had no such a claim but he replies since he was asked once;
-Probably it must be so.
-Such persons prove themselves to everybody by showing their miracles from time to time. So, since you accepted, show a miracle and lets see! asks people.
-All right, lets do a trick, says Hodja and addressing the plane tree in front of him;
-Hello great plane tree, come quickly near me!...
Of course, no tree comes or goes. Hodja walks toward the tree and stays there.
The people of Aksehir says;
-Hodja, what happened, you were unable to bring the tree but you went there! as they were laughing at him,
-We aren't haughty, says the Hodja, if a mountain doesn't walk, saint-like person walks.
Help yourself my fur coat

One day the Hodja was invited to a wedding. Having arrived in his shabby, everybody clothing nobody seemed to take any notice of him. Well, this wouldn't do. He bided his chance and slipped out unnoticed.

He returned, wearing his best robe and his fine fur coat. From the entrance on he was overwhelmed with compliments, given the best seat at the table and urged to partake of the choicest morsels. Smiling, he began to dip the sleeve of his fur coat into the dishes, saying:
- Help yourself, my fur coat!
- What are you doing, Hodja Effendi? cried the host and some guests in alarm.
- Why, I was just inviting my fur coat to partake of these delicacies, since it seems to command so much respect! A few minutes ago, without my fur coat, I wasn't even noticed. Because of it, I am now being overwhelmed with attentions!.
The missing leg

The Hodja was a poor man but not a miserly one. As a matter of fact, miserly people are never poor. Anyhow, one day the Hodja was going to visit the great Tamerlane. On second thoughts he realized how unseemly it would look for him to go empty handed. No, it wouldn't do...

He got a goose beautifully roasted, placed it in a tray and started on his way to the palace. After a while, the aroma of the roasted goose began to tell on him and, when he could bear it no longer, he broke one of it legs off and satisfied his desire.

Tamerlane when offered the gift, at once noticed that one of the legs was missing and being lame in one leg himself, he thought this must have been done on purpose to remind him of his disability. He was, of course, furious and the Hodja had never in his life been in greater danger.

-"What is the meaning of this? " roared the tyrant. "Where's the other leg of this goose?"
-"Your Majesty, all the goose in Aksehir are one-legged," replied the Hodja.
-"That's preposterous! I never heard of such nonsense!"
-"If your Majesty deigns to look out of the window, the geese near the water will vouch for me."
True enough, all these were standing about in the sun on one leg. He ordered an attendant to chase the birds away. They watched the attendant throw a large stick and then the geese running away as fast as both their legs could carry them.
-"You see, Nasreddin, you were lying. Those geese proved to have two legs a piece."
-"Those poor birds didn't prove a thing, your Majesty. If I were chased away with such a stick, I might grow two more legs myself."

0

2

Hoja and the End of the World

A group of philosophers travelled far and wide to find, and
contemplated for many years, the end of the world but could not state
a time for its coming. Finally they turned to Nasreddin Hoja and
asked him:

- Do you know when the end of the world will be?
- Of course, said he, when I die, that will be the end of the world.
- When you die? Are you sure?
- It will be for me, said he.

0

3

B книге Анекдоты Ходжи Насреддина он служит моллой. Молла — это судья в небольшом поселении, который занимается разрешением конфликтов между жителями.

Анекдоты Ходжи Насреддина — это маленькие сценки (анекдоты), которые остро высмеивают и обличают пороки людей — как бедных, так и богатых. В них затрагиваются проблемы разных слоёв населения, но особенно достаётся Тимуру.

Мавзолей Ходжи Насреддина (Hoca Nasreddin türbesi) находится в турецком городе Акшехир (Akşehir).

Насреддин за небольшую плату обещает одному купцу сделать его сказочно богатым посредством магии и волшебства. Для этого купец должен был, всего лишь, просидеть в мешке с рассвета до заката без пищи и питья, но главное: в течение всего этого времени он не должен ни разу подумать об обезьяне, иначе — всё насмарку.

Насреддин рассказывает, что как то раз поспорил с эмиром бухарским, что научит своего ишака грамоте. На это нужен кошелёк золота и двадцать лет времени. Если он не выполнит условия спора — голова с плеч. Насреддин не боится неминуемой казни: — «Ведь за двадцать лет» — говорит он — «кто-нибудь из троих обязательно умрёт — эмир, ишак или я!»

0

4

Salı Namazı

Hoca , cüppeyi giyinmiş , sarığı sarınmış Karakaçan'a binmiş. Yolda bir ahbabı :

- Hayrola Hoca'm demiş , nereye böyle ?
- Cuma'ya gidiyorum
- Nasıl olur Hoca'm , bugun salı!

Hoca Karakaçan'ı gösterip :

- Bu emektarın işi belli olmaz demiş , ancak yetişirim.

İp Haline Gelir

Hoca bir gün camideki vaazında, çocuklara verilecek isimlerin nasıl olması gerektiği konusuna değinir. Halk arasında eğlence konusu olabilecek isimlerin mübarek şahsiyetlere ait olması durumunda, isim olarak verilmemesinden bahseder ve sonunda:

-Ey Cemaati Müslimin, der, eğer oğlunuz olursa sakın ismini Eyüp koymayın..

Cemaatten birisi ayağa kalkar ve sorar:
-Neden Hocam ?

-Halkın dilinde söylene söylene, Eyüp ismi, ip haline gelir de ondan..

Nasreddin Hoca Fıkraları - Tarhana Çorbası

Nasreddin Hoca oruç tutmanın verdiği mahmurlukla evdeki sedir e uzanmış ve başlamış hayal kurmaya.
-Ohh demiş, şöyle bol etli bir tarhana çorbası olsa da içsek...

Tam o sırada kapı vurulmuş. Hoca kapıyı açmış, Komşunun kızı:
-Hocam, annem hasta, bir tas çorba istiyor...

Nasrettin Hoca söylenmiş kendi kendine:
- Hey Allah'ım, bizim komşular hayalin bile kokusunu alıyor!

Kediyi sıkarken öldü fıkrası

Hoca birgün oturmuş kedisini yıkıyormuş. Hoca'nın hanımı:
-Bey kedi yıkanır mı hiç, öldürecekmisin kediyi, demiş.

Hoca umursamamış ve yıkamaya devam etmiş kediyi. Bir süre sonra Hocanın hanımı tekrar geldiğinde kedinin öldüğünü görmüş ve:
-Bey, ben sana kediyi yıkama ölür demedim mi?

Hoca:
-İyide kediyi yıkarken ölmedi ki, sıkarken öldü..

Nasreddin Hocanın Hayatı - Hoca'nın Kadılığı

Hoca kadılığa yeni başladığı dönemlerde:
-Hocam, derler, çok dostunuz var mı ?

-Şimdi o kadar çok ki sayılacak gibi değil. Gerçek dostlarımın sayısı ise şimdi değil, ben kadılıktan ayrıldıktan sonra belli olur...

Kaya Parçası

Köy Halkı büyük bir kaya parçasının etrafında toplanmış konuşurken oradan geçmekte olan Nasreddin Hoca onları dinlemeye koyulur. Köylüler konuşmanın bir yerinde "Bu kayayı yerinden kimse oynatamaz.." derler. Hoca bu söylenene itiraz eder.
-O kayayı ben sırtımda taşıyabilirim.

Hoca'nın bu iddiası karşısında köy halkı kahkahayla gülmeye başlar. İçlerinden biri:
-Hocam amma yaptın, der. Biz bu kayayı kimse yerinden oynatamaz diyoruz, sen nediyorsun. Olacak iş mi seninki?

Hoca hiç bozuntuya vermez.
-Ben o kayayı sırtımda taşırım diyorsam taşırım.

Köylülerden biri: "Hadi o zaman taşıda görelim." der.

Hoca kayanın yanına yaklaşır ve beklemeye başlar. Köylüler şaşkınlık içinde Hoca'yı izlerken bir tanesi alayla karışık:
-Ne oldu Hocam, der. Yoksa şu koca kayayı taşıyamayacağını anladın mı? Neden bekliyorsun?

Hoca:
-Bre ahmak, kayayı kaldrıp sırtıma koymanızı bekliyorum. Yerdeki kayayı sırtımda nasıl taşıyayım...

Hamal

Nasrettin Hoca bir gün pazara gider. Aldığı eşyalar çok fazla gelmiş olmalı ki bir hamal tutar. Hoca önde, hamal arkada evin yolunu tutarlar. Nasreddin Hoca evine geldiğinde birde arkasına bakar ki, hamaldan eser yok. Kuş olup uçmuş sanki. Hamalı bulmak için epey uğraşır. Yoldan gelen geçene sorar, tekrar pazara gider, ama nafile. Hamal ortada yoktur. Çaresiz evine döner gelir. Bir kaç hafta sonra, Hoca arkadaşlarıyla bir yerde oturup dertleşirken, arkadaşlarından biri.

-Hocam, bak şu karşıdan gelen adam, senin geçenlerde aradığın hamalın ta kendisi ! Fırsat bu fırsat, haydi yakala da haddini bildir.

Hoca, sokak ortasında hamalın kabahatini yüzüne vurmayacak kadar yüreklidir. Dahası, hamal kendisini görüp utanmasın diye, bir fırsatını bulup hemen ortalıktan kaybolur. Arkadaşlarıyla tekrar bir araya geldiklerinde arkadaşları sorarlar:

-Hocam geçen gün sana hamalı gösterdiğimiz halde neden yakalamadın da ortadan kayboldun?

Hoca tatlı tatlı tebessüm eder,
-Ben hamalı kaybedeli iki hafta olmuştu. Hamal beni görünce "iki haftadır sırtımda senin yükünü taşıyorum, ver bakalım iki haftalık yevmiyemi." deseydi ben ne yapardım...

Nasreddin Hoca Bizim Eve Uğrardı Fıkrası

Bir gün arkadaşları Nasrettin Hoca'ya, hanımını şikayet ederler.
-Hoca, hanımın o kapı senin, bu kapı benim çok geziyor !

Hoca:
-Yok gezmez, karşılığını verir.

Arkadaşları ısrar ederler:
-Geziyor işte hocam, öyle olsa bizimkiler neden diline dolasın senin hanımı ?

Hoca kendinden emin bir vaziyette konuşmasını sürdürür.
-Gezmez dedim size yahu, neden ısrar ediyorsunuz ? Dediğiniz kadar gezseydi, bir kere de bizim eve uğrardı...

Bahar Havası

Nasreddin Hoca bir kış günü kahvede oturmuş kahvesini yudumlarken, içeriye dışarıda iyice üşümüş biri girer. Adam hemen bir sandalyeye ilişir ve başlar havanın soğukluğundan şikayete:

-Havalar ne kadar soğuk bu günlerde... Biraz daha dışarıda kalsaydım soğuktan donacaktım..

Başka masada oturan bir adam:
-Bu insaoğlu böyledir zaten, diye söylenir, kış gelse soğuktan şikayet eder, yaz gelse sıcaktan şikayet eder.

Oturduğu yerden olup bitani seyreden Hoca seslenir:
-Bre adam, na konuşup duruyorsun öyle... Bahar havasında kimsenin bir şey dediği var mı ?

Hasta Ziyareti

Hoca ağır hastadır. Artık evine gidip gelenlerin haddi hesabı yoktur. Her gelen misafir, bir saat oturmadan kalkıp gitmez. Hatta muhabbeti koyulaştırıp daha fazla oturanlar bile vardır. Hoca bunalmaya başlar ama kimseye kalkın gidin de diyemez. Hele bir ziyaretçi kafilesi hasta ziyaretini bahane ederek oturur da oturur. Nihayet kalkacaklarında içlerinden birisi:

-Hoca, bir isteğin var mı? Allah gecinden versin ama bir vasiyetin falan, deyince, Hoca fırsat bu fırsat diye düşünür.

Evet, bir vasiyetim var. Bir hasta ziyaretine gidince, yanında oturup kalmayın !

http://hocanasrettin-nasreddin.blogspot.com/

Отредактировано DeLikanLi (2008-09-22 17:09:22)

0


Вы здесь » AhiskaLi FORUM » Medeniyet » Nasreddin Hoca


Создать форум.